Ben jij een perfectionist? Dan heb je een groot probleem…

"Ik ben een perfectionist!"

Trots stond ik voor een zaal mensen, tijdens een cursus-weekend in 2012 dat mijn hele leven zou veranderen. We hadden een oefening gedaan waarin je je beste kwaliteit zou vinden. En met behulp van mijn groepje kwam ik uit op "perfectionisme".

Ik was toevallig ook één van de mensen die besloot om zijn beste kwaliteit te delen op het podium. Dus daar stond ik dan. De perfectionist.

En wat denk je, kreeg ik een complimentje en schouderklopje van de trainer? Nope…

Perfectie is je grootste vijand

Hij legde me uit — en de rest van de zaal, waardoor mijn trots snel verdween — dat perfectionisme waarschijnlijk juist mijn grootste probleem is.

Hij bleek nog gelijk te hebben ook.

Misschien herken je dit wel? Je wilt een project starten — een eigen onderneming, een nieuwsbrief, een website, een reis, … — maar eerst moet alles perfect zijn.

Jij bent een perfectionist. Als het niet 100% is, is het 0%.

En vier jaar later ben je nog steeds "bijna klaar", maar bezig met die "laatste" details. Nog een keer vier jaar later is die status exact hetzelfde.

Hoe "perfectionisme" loslaten alles veranderde

Het was voor mij ook zo: ik wilde eigenlijk mijn baan opzeggen. Ik was tevreden, maar wist dat ik (weer) voor mezelf wilde beginnen. Maar de timing was nog niet helemaal perfect.

We wilde eigenlijk een tijdje naar Amerika, omdat mijn vriendin (nu vrouw) daar wilde studeren. Maar ja, er is zo veel wat je dan eerst moet weten.

Pas toen ik dit hoorde, en voor mezelf kon besluiten om niet alles perfect te willen doen, kon ik stappen maken. Ik heb diezelfde maand mijn baan opgezegd en besloten een succes te maken van de onderneming die ik toen wilde starten.

We hebben in hoog tempo van alles geregeld waardoor we enkele maanden later een appartement in Californië hadden.

Toen we terug naar Nederland kwamen heb ik vrijwel direct mijn vrouw ten huwelijk gevraagd.

Kort na onze bruiloft zijn we verhuisd en kregen onze eerste zoon.

Hoe veel dingen wil jij eigenlijk doen, maar doe je niet, omdat je wacht op het juiste moment?

Jouw 80% is waarschijnlijk iemand anders 200%

Als je echt een perfectionist bent is er ook nog een redelijke kans dat jouw 80% de 200% van iemand anders is.

Met andere woorden: zelfs als jij jezelf "maar" een acht zou geven in plaats van een tien, zou een ander jou waarschijnlijk nog steeds een 10+ geven.

We zijn vaak veel kritischer over ons eigen werk dan dat van een ander, en dit zie ik zeker veel terug bij mensen die zichzelf omschrijven als perfectionistisch.

Wat als je jouw 80% de wereld instuurt? Kijk eens hoe dat voelt, en hoe mensen reageren. Komt er echt veel kritiek? Of zijn mensen gewoon blij met de waarde die je levert?

Daar komt dit uiteindelijk op neer: blijf waarde leveren.

Blijf waarde leveren

Soms val ik er nog wel in natuurlijk. Strategisch Lui is meer dan een jaar helemaal stil geweest, omdat ik alles eerst perfect wilde organiseren voor ik weer een keer zou mailen.

Wat me dan vaak helpt is dit mantra:

100% van jouw 80%-project, is waardevoller dan 0% van je 100%-project

Je hebt een perfect artikel geschreven voor je blog. Maar je wilt het nog een keer langs iemand anders laten gaan om de (taal)fouten er uit te halen. Dus plaats je het artikel niet.

Waarschijnlijk zou je artikel beter zijn als alle fouten er uit zijn. Maar kunnen mensen er nog steeds waarde uit halen, ook met de taalfouten? Waarschijnlijk wel.

(Hoewel er altijd mensen zijn die "helemaal niets" aan je artikel hebben, omdat er in 1500 woorden één dt-fout staat.)

Probeer het gewoon eens. Zet een deadline met consequentie voor jezelf, zodat je het niet perfect kunt maken.

Wat stel jij momenteel uit, omdat het nog niet perfect is?